BAHKAN PANDAWA PUN LEBIH KURAWA

Minggu, 30 Januari 2011

tajamnya sebuah umpatan

Dsuatu pagi yg cerah seorg bpk sedang menasehati anakny yg punya tabiat pemarah."anakku,mulai hari ni setiap kamu marah kamu harus menancapkan satu paku dpagar belakang"."utk pa yah?"."nanti kamu taw sdiri..".Esokny stiap kali marah anak tu menancapkan paku dpagar belakang.Lama2 si anak capai krn sdh byk paku yg ia tancapkan stiap kali marah2.Ia pun mengadu ke ayahny "yah..Aku dah cape menancapkan paku2 tu,aku dah cape marah2 trus yah.".Ayahny hanya geleng2 kpala trus brujar"anakku..Skrg kamu cabut paku2 dpagar belakang stiap kali kamu mlakukan pbuatan baik.Satu paku utk satu amalan baik,bgmana kamu sanggup?".Si anak tdiam lama,stlah bbrapa lama bpikir anak tsb akhrny setuju.Esokny selesai dy melakukan pbuatan baik,dy mcabut satu psatu paku dpagar belakang.Hingga akhrny paku dpagar belakang sdh tcabut semua.Anak tsb mengadu k ayahny,dy tsenyum senang krn dah bisa mcabut paku tu semua."yah..Aku dah mcabut semua paku dpagar belakang.Aku hebat kan yah??".Si ayah tsenyum melihat anakny yg sudah mulai brubah."anakku..Kamu sudah bisa menyelesakan semuany,kamu sdh bisa menahan amarahmu.Tp,kamu liat bekas lubang dpagar bekas paku yg kamu tancapkan?Tu ga kan prnah bisa ilang sampe kpnpun.Spt perasaan org yg kamu sakiti ktka kamu marah,tu kan trus mbekas..Jd mule skrg kamu ga boleh marah2 lg,dan kamu harus minta maaf ksmua org yg dah kamu sakiti,bsedia?".Smbil menyeka air mata dpipiny ia bkata "aku bsedia yah..Maafin aku yah..Hiks..Hiks" ..Dedicated for my mom,"yung aku njaluk ngampura.."

Tidak ada komentar:

Posting Komentar

message